พูดแบบอวยไม่อายเลยว่าหนึ่งในวงไทยที่เชียร์มากที่สุดในปี 2024 ของ Geesuch คือ _less ที่ประกอบด้วยสมาชิกหลัก 2 คน _lilb กับ _mig-j และผองเพื่อน มันดีใจเสมอเลยที่ได้เจอวงดนตรีที่ทำเพลงเอาแต่ใจมาก ๆ แบบที่เราไม่สามารถเรียกแนวดนตรีอะไรได้ แต่ต้องใช้ชื่อวงเป็นคำเรียกแนวดนตรีของพวกเขาแทน ถ้ารู้สึกว่าบ้านเรามีเพลงรัก ๆ เลิก ๆ เยอะจนเอียน อยากให้หยิบหูฟังขึ้นมาใส่แล้วเปิดอัลบั้ม _RUKRUKLERKLERK จะเรียกอัลบั้มนี้ว่าเป็น Slice Of Life ก็ได้นะ วงเลือกพูดถึงสิ่งที่เราต้องเจอในชีวิตประจำวันอย่างเบื่อแก้งานที่บรีฟไม่เคลียร์ / ขอเปิดเพลงฟังในห้องน้ำสัก 20 นาที หรือ การถูกบังคับให้เป็นคนอื่น เล่าผ่านคาแรคเตอร์ของมนุษย์อายุ 20 กลาง ๆ ที่ขี้โหวกเหวกโวยวาย นึกภาพง่าย ๆ สำหรับเราแม่งคือ ‘โคเทะสึ’ จากมังงะโอซาว่าฮายกครัว ที่โคตรเอ็นจอยกับสิ่งรอบตัวทุกอย่าง แล้วบางอย่างที่ซีเรียสก็ปั่น ๆ ใส่ซะเลย _less ก็แอบมีความประหลาดนิดนึงอย่างนั้นล่ะ แต่พาร์ทดนตรีวงนี้คือปีศาจที่โคตรเนิร์ด ต้องชมทั้งสกิลการเขียนเพลง การอะเรนจ์

จากโควทของ Pelé (เปเล่) นักเตะทีมชาติบราซิลตำนานแชมป์โลก 3 สมัย ‘ไข่มุกดำ’ ผู้ล่วงลับ คำพูดเปี่ยมพลังที่ทำให้พวกเรารวมถึงแฟนลูกหนังทั่วโลกต่างเข้าใจกันได้อย่างลึกซึ้งถึงสิ่งที่สำคัญที่สุดเสมอในโลกของกีฬาฟุตบอล คือเรื่องของ ‘เวลา’ สำหรับ Pelé เขาพูดถึงการใช้เวลาไปกับชั่วโมงฝึกหนักอย่างบ้าคลั่ง และการเสียสละเวลาในชีวิตบางส่วนเพื่อมอบให้กับสิ่งที่ตัวเองรักตลอดชีวิต ในโลกแห่งการแข่งขันของเกมฟุตบอล ความสำคัญของเวลา 90 นาที สำหรับผู้เล่นทั้ง 22 คนในสนาม เพียงเสี้ยววินาทีก็ส่งผลถึง ‘ชัยชนะ’ และประวัติศาสตร์ที่แฟนบอลจะจดจำและเล่าขานตลอดไป สมการของ ‘เวลา’ + ‘ฟุตบอล’ จะต้องมีชื่อของ HUBLOT (อูโบลท์) แบรนด์นาฬิกาหรูสัญชาติสวิสที่มีความผูกพันอย่างลึกซึ้งกับวงการฟุตบอลระดับโลกมาตั้งแต่ปี 2006 และยังคงเป็นส่วนหนึ่งของวงการลูกหนังอย่างเหนียวแน่นไม่ว่าจะในสนามหรือบนข้อมือของนักเตะระดับโลกมาจนถึงทุกวันนี้ และช่วงเวลาที่ทัวร์นาเมนต์การแข่งขันฟุตบอลอันยิ่งใหญ่ UEFA EURO 2024 (ยูฟ่า ยูโร 2024) ได้วนกลับมาถึงอีกครั้ง ทีมที่ดีที่สุดจากยุโรปต่างเข้ามาลงเตะชิงชัยชนะกันผ่านสนามทั้ง 10 เมืองของประเทศเยอรมนีตั้งแต่วันที่ 14 มิถุนายน – 14 กรกฎาคม นาฬิกา Hublot ยังคงเป็น Official

ปฎิเสธไม่ได้ว่าถึงแม้โลกแห่งเสียงเพลงในปี 2024 เราจะแหวกว่ายกันอยู่ในตัวโน้ตของ Streamming Music เป็นส่วนหลักของชีวิต แต่การฟังเพลงแบบ Slow Burn ค่อย ๆ วางแผ่นเสียงลงบน Turn Table หย่อนหัวเข็มลงเข้าร่องอย่างช้า ๆ Turn On เสียงขึ้นอย่างช้า ๆ เป็นทั้งเทรนด์และวิถีชีวิตของคนรักการฟังเพลงอีกรูปแบบที่ไม่เคยหนีไปไหนเลย UNLOCKMEN มาชี้เป้า 9 ร้านแผ่นเสียง ที่มีตั้งแต่เพลงจากยุคในอดีต (50s – 80s) ไปจนถึงเพลงสมัยใหม่ รวมมือ 1 และมือ 2 ที่ Made In หลากหลายให้เลือก ใครที่กำลังสนใจแผ่นเสียงควรไปสักครั้ง 𝟖𝐦𝐮𝐬𝐢𝐪𝐮𝐞 ส่วนตัวเราเป็นแฟนคลับร้านในห้าง The Eight Thonglor ณ ซอยสุขุมวิท 55 ร้านนี้มาอย่างยาวนาน ด้วยการ Selected แผ่นที่ Genre หลากหลายมาก ๆ ใหม่

The Who คือวงดนตรีในปี 1964 จากกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ เริ่มต้นจากเด็กหนุ่ม 4 คน Roger Daltrey (ร้องนำ) / Pete Townshend (กีตาร์) / John Entwistle (เบส) / Keith Moon (กลอง) พวกเขาเป็นวงดนตรีที่มีความสำคัญต่อวัฒนธรรมของชาว Mods (Modernism) และผูกพันกับภาพของ Lambretta มากที่สุดเท่าที่วงดนตรีวงหนึ่งเคยมีมา และความผูกพันนั้นถูกบันทึกผ่านเสียงเพลงที่ส่งต่อเป็นวัฒนธรรมจากสตูดิโออัลบั้มชุดที่ 6 ของวง ที่มีรูปเด็กหนุ่มคนหนึ่งขึ้นคร่อมสกู๊ตเตอร์ด้วยแฟชั่นอิตาเลียนสไตล์ Parkas ของ Mods แต่บอกก่อนเลยว่ามันไม่ใช่แค่ภาพเอาเท่เฉย ๆ ในบทความนี้เราจะมาเล่าเส้นทางระหว่าง The Who กับสกู๊ตเตอร์อิตาเลียนสไตล์คันนี้กัน อัลบั้ม Quadrophenia ถูกวางเพลงเอาไว้เป็นแบบที่เรียกว่า “Concept Album” สำหรับคนที่ไม่คุ้นเคยกับสิ่งนี้ มันคือการทำอัลบั้มแบบที่ทุกเพลงจะเล่าเรื่องเพียงเรื่องเดียวจากคอนเซปต์ที่ถูกวางเอาไว้ อาจจะเป็นเรื่องราวที่แต่งขึ้น เป็นเหตุการณ์จากประวัติศาสตร์จริง หรือเป็นอะไรก็ตาม แต่สำหรับ The

ชื่อของ Lambretta กว่าจะถูกแปะอยู่ในวัฒนธรรมหลัก Pop Culture เป็น Scooter สัญชาติ Italian จากเมือง Milan สไตล์เฉพาะตัวไม่เหมือนใครได้อย่างทุกวันนี้ต้องบอกว่าเป็นการเดินทางที่ยาวไกลมาก และย้อนกลับไปตั้งแต่ปี 1947 นู่นเลย แล้วเป็นการเดินทางที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเพียง Subculture ทางเลือกนอกกระแสคนขี่มาก่อนด้วยซ้ำ บทความนี้จะพาชาวเลือดกรุ๊ปแลมทุกคนไปรีแคปเส้นทางการเดินทางส่วนหนึ่งของ Lambretta ให้เห็นว่ารถจากอิตาลีคันนี้วิ่งผ่านเส้นวัฒนธรรมย่อยเข้าสู่วัฒนธรรมหลักได้อย่างไร เพื่อให้เข้าใจความสัมพันธ์ของแลมกับชีวิตของผู้คนอย่างจริงจัง ไปด้วยกัน หมุดหมายแรกของ Lambretta ในเรื่องเล่าของเรา มาเริ่มต้นเล่าเรื่องนี้กันตรงที่มาทบทวนคำศัพท์กันก่อนดีกว่า และคำเดียวที่คุณจะต้องรู้ก็คือคำว่า ‘ม็อด (Mods)’ ที่หมายถึง ‘สมัยใหม่นิยม (Modernism)’ เป็นคำซึ่งใช้นิยามคนกลุ่มหนึ่งจากเมืองผู้ดีกรุงลอนดอน (London) ในยุค 1950s ที่แน่นอนว่ามี Lambretta เป็นพาหนะเดินทาง เป็นสัญลักษณ์ และเป็นแพชชั่นของชีวิต Mods คือกลุ่มวัยรุ่นที่ฐานะอยู่ในระดับชนชั้นกลาง มีความคิดเห็นต่างต่อบรรทัดฐานของสังคมเพื่อที่จะแสดงถึงความอิสระของตัวเอง และสิ่งที่แสดงออกถึงความเป็นหนุ่มสาวชาว Mods ได้ดีที่สุดคือการคัสตอม Lambretta ที่มีกระจกข้างยุบยับเต็มรอบส่วนหน้าของรถ คำถามที่ว่า “ทำไม?” คำตอบก็คือพวกเขาทำเพื่อประชดรัฐบาลอังกฤษ ณ ช่วงเวลานั้น

Oh, my baby, sweet like bubble gum Bouncin’ like playin’ ball จะร้องไห้ นี่สินะที่เขาเรียกว่าวางรากฐานมาดีซะจนจะฉีกไปทำอะไรที่ออกจากวงกลมของ Comfort Zone มาก ๆ ก็ได้แล้ว ใครจะนึกว่าจะได้ฟังเพลงที่มีความเป็น City Pop จาก NewJeans กันนะ แล้วพอไล่อ่านเครดิตก็ไม่ผิดคาด 250 ในตำแหน่ง Producer เหมือนอย่างที่แล้วมา ตั้งแต่วงเดบิวต์กับ ADOR ในปี 2022 ที่ผ่านมา ย้อนกลับไปในงาน Korean Music Awards ครั้งที่ 19 (KMA 2022) เป็นปีที่ Lee Ho-hyeong สามารถคว้ารางวัลทั้งฝั่งเบื้องหน้าในการเป็นศิลปินและเบื้องหลังของการเป็นโปรดิวเซอร์เองก็ตาม ชื่อที่ถูกส่งเข้าชิงรางวัลไม่ใช่ชื่อที่คุณเพิ่งอ่านไปในบรรทัดก่อน แต่สำหรับวงการเพลง K-pop เขาถูกเรียกด้วยรหัส 250 (이오공) เหตุผลไม่ซับซ้อน ชื่อจริงของเขาออกเสียงคล้ายกับตัวเลข 2

– นี่คือคำสารภาพของเด็กหนุ่มวัย 30 ที่หลงไหลในเพลงเศร้าผู้อยากขลุกตัวอยู่ในหลุมดำของตัวเองตลอดเวลา –  ทุกครั้งที่ฟังเพลงของ AYLA’s มันเหมือนเราพาตัวเองเดินเข้าสู่คลาสบำบัดความรู้สึกเลวร้ายตลอดทั้งวันด้วยสิ่งที่เศร้ายิ่งกว่า ภายในห้วงนั้น มีเตียง 1 ตัวให้ทิ้งทุกอย่างก่อนปล่อยร่างลงนอน เมื่อโน้ตแรกจากเสียงเพลงแว่วเข้ามา การบำบัดก็ได้เริ่มต้นขึ้น เด็กหนุ่มทั้ง 5 ใช้ความเศร้าหมองเป็นยาดี ทำเพลงไวบ์หม่นเศร้าเพื่อที่จะคอยปรบบ่าเราเบา ๆ ให้ก้าวสู่วันใหม่ได้ด้วยแรงของของตัวเองอีกครั้ง อัลบั้ม I’M KEEP GOING RUN AWAY มีความหมายอย่างนั้นกับเรา และตัวเพลงก็ได้ทำให้ซีนจากมังงะ ภาพยนตร์ หรือซีรีส์หลาย ๆ เรื่องที่เคยอยู่ในความทรงจำของเราให้มีความหมายยิ่งกว่าเดิม Next Cover, Same Mood ตอนที่ 10 จึงเป็นการจับหลากซีนที่ทั้งใจสลาย หรือบางครั้งก็ทำให้ทำให้หลั่งน้ำตาแห่งความสุขออกมาโดยไม่รู้ตัวเหล่านั้น เข้ากับทั้ง 12 เพลงในอัลบั้มนี้ ** คอลัมน์นี้มีสปอยล์ซีนสำคัญของมังงะ ภาพยนตร์ และซีรีส์หลายเรื่อง ** Song : เปลี่ยนไปแต่เหมือนเดิม (Changed) Anime : Ocean

สารภาพว่าจำไม่ได้เลยยย Mr. & Mrs. Smith (2015) นี่มันเป็นหนังยังไงนะ คุ้น ๆ นิดเดียวว่ามีฉากยิงกันในห้องครัวจนเละเทะ แล้วตลกตรงที่จำได้เพราะมันมีความซิงก์กับเอ็มวีของเพลง ‘พยายามกี่ครั้งก็ตามแต่…’ ของ HANGMAN ที่เขาพาโลดี้ซีนนั้นของหนังเลย (เพลงดีมากอยากให้วงกลับมาทำต่อ)     ไม่สิ ๆ พอลองนึกดูดี ๆ ก็จำได้เพิ่มละว่า Brad Pitt กับ Angelina Jolie พบรักกันจากหนังเรื่องนี้นี่หว่า และสิ่งนี้ล่ะเป็นสิ่งที่น่าสนใจตรงที่ทำให้ทุกคนที่เคยดู (และจำ) เวอร์ชั่นภาพยนตร์ต้นฉบับของปี 2015 พูดเป็นเสียงเดียวกัน ว่ารีเมคเวอร์ชั่นซีรีส์ของปี 2024 ที่เป็นออริจินอลของ Amazon Prime มีความต่างกันไปไกลลิบเลย และส่วนตัวเราเอง หนังที่ทำให้คนสองคนตกหลุมรักกันในชีวิตจริงก็น่าจะเป็นขุมพลังสำคัญของ Donald Glover นักแสดงนำ เจ้าของโปรเจกต์ และโปรดิวเซอร์ของเรื่องทำซีรีส์ Mr. & Mrs. Smith (2024) ในรูปแบบใหม่ออกมา ซึ่งหลังจากที่ได้ดูแล้วเราก็เชื่อว่าชีวิตรักของแบรดกับแองจี้มีส่วนจริง ๆ ซีรีส์เล่าเรื่องราวของหนุ่ม-สาวแปลกหน้า 2

“พออายุเข้าเลข 30 ทุกอย่างก็จะเร็วขึ้นมาก”  เราจำไม่ได้แล้วว่าตัวละครไหนในเรื่อง Rebooting เป็นคนพูดคำนี้ แต่จำได้แม่นว่ามันเป็นบทสนทนาซึ่งเกิดขึ้นในฉากระหว่างขับรถกลับบ้านหลังร้องคาราโอเกะตอนเที่ยงคืนเสร็จแล้ว ของแก๊งเพื่อนสาวสามคนรวมนางเอก Asami พวกเธอจอดแวะที่ Family Mart แห่งหนึ่ง กินไอติม ก่อนจะโบกมือลากันโดยที่ Asami ขอเดินกลับเองเพราะบ้านอยู่อีกไม่ไกลแล้ว ไม่นานเธอก็โดนรถชน ตายตอนอายุ 33 ก่อนที่จะ … (ไว้เล่าต่อตอนบรรทัดเรื่องย่อ)   ตอนที่เขียนบทความนี้เราใช้ชีวิตอายุ 30 ได้ครบอาทิตย์นึงพอดี เอาจริงไม่ได้รู้สึกเป็นผู้ใหญ่หรือโตขึ้นเลยว่ะ 555 แต่ช่วงนี้มีสิ่งหนึ่งที่แปลกดี คือเหมือนว่ามีใครบางคนคอยส่งคอนเทนต์อะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับการใช้ชีวิตให้คุ้มในช่วงอายุนี้มาให้เสมอ Rebooting ซีรีส์ญี่ปุ่นที่เรากด Wish List จากเพจ Tamachanja ทามะจังการซับ ก็เป็นหนึ่งในนั้น ชีวิตขวบปีที่ 33 ของ Kondo Asami ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ เธอเป็นสาวโสด อาศัยอยู่กับพ่อแม่และน้องสาวเพราะประหยัดค่าใช้จ่ายดี ทำงานเป็นพนักงานเคาเตอร์ในศาลาว่าการของจังหวัดที่มักจะมีคนคอยบ่นปัญาหาจุกจิกเรื่องระบบราชการไม่เว้นแต่ละวันให้ฟัง อาซามิฮีลใจของตัวเองผ่านการนัดกินข้าวกับเพื่อนสนิทตั้งแต่ประถม Miho กับ Natsuki ทุก ๆ หนึ่งถึงสองครั้งต่อเดือน รูทีนชีวิตที่แสนสงบนี้ดำเนินไปเรื่อย

ช่วงอาทิตย์สุดท้ายก่อนหมดปี 2023 ที่ผ่านมา เราทำงานแบบ WFH อยู่บ้านทั้งสัปดาห์ก็เลยได้โอกาสทองในการทำลายกองดอง (ส่วนหนึ่ง) ตั้งแต่ต้นปีให้พร่องลงเล็กน้อย และจากจำนวนเล่มที่เลือกมาทั้งหมด ก็มีนิยายญี่ปุ่นของโอตสึ อิจิ นี่ล่ะที่ติดอยู่ในใจเอามาก ๆ นักเขียนอะไรดังตั้งแต่อายุ 17 (ฤดูร้อน ดอกไม้ไฟ และร่างไร้วิญญาณของฉัน) และถูกเรียกว่าเป็นเครื่องจักรผลิตความเศร้ามาตั้งแต่ตอนนั้น  ตัวอักษรใน ‘เสียงโทรศัพท์ข้ามเวลา’ (Calling You) きみにしか聞こえない ทำงานของมันสำเร็จอีกครั้ง เอาน้ำตาของเราไปหลายลิตร รวม 3 เรื่องสั้นก็เอาน้ำตาไปทั้ง 3 ครั้ง ก็เพราะธีมของเรื่องสั้นทั้งหมดล้วนพูดถึง ‘ความรัก’ ในรูปแบบที่ต่างกัน ของตัวละครต่างวัย แต่ทุกคนเหมือนกันตรงที่ถูกความรักเหล่านั้นเป็นอาวุธทิ่มแทงใจจนปวดร้าว เกิดเป็นความรักที่ไม่สมหวัง / ความรักที่ทำร้าย และ ความรักที่ถูกกีดกัน  ‘เสียงโทรศัพท์ข้ามเวลา’ เล่าเรื่องของ เรียว เด็กสาวที่ฝันอยากมีโทรศัพท์มือถือเป็นของตัวเอง ถึงแม้ว่าเธอจะไม่มีเพื่อนให้โทรหาเลยก็ตาม ความหมกมุ่นนำไปสู่จินตนาการถึงโทรศัพท์ในหัวของตัวเอง ก่อนจะพาเธอไปสู่เหตุการณ์ไม่คาดฝันเมื่อจู่ ๆ มีใครบางคนโทรเข้ามาในหัว และมันจะเปลี่ยนชีวิตของเรียวให้ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป  ‘บาดแผลวัยเยาว์’ พูดถึงมิตรภาพเด็กประถมในชั้นเรียนพิเศษ 2 คน